April
Dat in deze weken niemand weet hoe volgende week eruit ziet, is ook hier een feit.
Ik kan het land nog steeds niet uit. Er vliegt geen enkele internationale vlucht vanaf het Zuider Eiland, de ferry's varen alleen voor vracht en alternatieve vliegtickets zijn duur en kennen vele risico's. Na 2 weken en 3 dagen op een lijst van Buitenlandse Zaken te hebben gestaan werd ik snachts gebeld dat er op Tweede Paasdag een Nederlandse repatriëringsvlucht zou vertrekken vanuit Christchurch. Echter op Goede Vrijdag werd de vlucht gecanceld en zodoende zit ik hier nog steeds en ben ik toch ook nog aan het werk gebleven.
Omdat het toerisme compleet op zijn gat ligt, kan het vakantiehuisje langer gehuurd worden want de volgende huurders hebben gecanceld en de huurauto kon gelukkig ook nog telefonisch worden verlengd. Je mag nu alleen nog maar de weg op als je een essentieel beroep hebt of boodschappen gaat doen. Voor de supermarkten staan nu rijen met mensen want er is een maximum per shop en verder zijn vrijwel alle winkels gesloten. Ik ben al gemaild over hoe straks de huurauto terug moet want dit bedrijf is dus ook gesloten. De auto moet voor het bedrijf op slot worden gezet met de sleutel in het handschoenenkastje. (probeer dit thuis eens uit!).
Op de praktijk doen we vrijwel alleen telefonisch consulten want net als in Nederland is de vraag naar onze diensten tot ongeveer 25% gereduceerd. Videobellen doet niemand, veel te ingewikkeld natuurlijk. Zodoende hebben we nu tijd voor de griepspuiten.
De Griepspuit.
In NL ging dit als volgt; de computer selecteert patiënten, de assistente plakt de stickers op de voorgedrukte uitnodigingen en alles gaat op de post. Een maand later komen er 300 patiënten op 1 avond langs, ieder in een toegewezen tijdvak ( en de rest krijgt de spuit overdag tussendoor). Men komt binnen, geeft de kaart af, sluit aan als er een rij is , stropt de mouw op, krijgt de vaccinatie en vertrekt weer. Dit duurt alles bij elkaar max. 5 minuten. De dag erna vinkt de assistente de patiënten af in het computerprogramma voor de declaratie richting de zorgverzekeraar.
Zo niet in NZ, Allereerst worden de patiënten daar gebeld door de Admin. Iedereen kan dan gelukkig ook en ook heeft vervoer en men is verheugd dat men mag komen. Er worden 50 patiënten geplaatst op een middag. De patiënt wordt op deze middag binnengeroepen in de spreekkamer door arts of POH, vervolgens vraagt deze of er vorig jaar nog bijwerkingen waren en noteert dit zo nodig in het HIS. Ook worden de betreffende arm en het serienummer van de spuit genoteerd en zijn er 8 muisklikken nodig om een verrichting te declareren. Na de prik moet de patiënt nog 20 min. wachten in de wachtkamer i.v.m. eventuele allergische reacties. Kortweg doen 4 mensen 50 patiënten in 3 uur en de patiënt is 30 minuten binnen. In NL deden wij met 3 mensen 300 patiënten in 3 uur en was de patiënt na max 5 min weer buiten. Hier in NZ gaat alles heel rustig aan, heel arbeidsintensief en zeker heel zorgvuldig en daarmee ook heel kenmerkend voor de gezondheidszorg.
Door het Corona gesodemieter konden de mensen dit jaar echter niet met elkaar wachten in de wachtkamer, dus werd iets nieuws verzonnen; Een Drive Thru Flu Vaccine Clinic.
Dus nu vaccineren we mensen buiten in hun auto onder het afdak van een slijterij (met het hoofd vanwege corona weggedraaid) maar wel met alle andere standaard voorzorgsmaatregelen. Zo staat een assistente buiten op een briefje bij te houden in welke arm de patiënt de vaccinnatie krijgt. Daarna moet iedereen op de parkeerplaats in zijn auto wachten ivm met evt bijwerkingen en liep 'een van de zusters daarbij van auto tot auto om te kijken of er niets geks gebeurde, de 20 minuten waren door de omstandigheden nu wel gereduceerd tot 10. Ook waren er nog twee extra admin dames nodig om alle bejaarden allemaal op de juiste manier het parkeerterrein rond te krijgen.
Het onvoorziene was dat de apotheek aan de andere kant van het parkeerterrein ook griepvaccinaties uitdeelde en mensen soms in de verkeerde rij kwamen. Dat apotheken ook injecties geven is hier geen uitzondering. Ze bieden zelfs Health Checks aan waarbij de apotheker persoonlijk je bloeddruk meet en als die te hoog is je met spoed doorverwijst naar de huisarts die je dan vanzelfsprekend met een recept weer terug stuurt. Verder faxen apothekers je al twee weken voordat een herhaalrecept verloopt met het verzoek een nieuw recept te regelen. Bij elk recept waarop iets gewijzigd is tov het vorige krijg je ook een fax of je dit wel echt de bedoeling was? Zo durf je hier bijna geen tablet meer te stoppen want je weet, de apotheker gaat weer faxen met de vraag of je niets vergeten bent. Maar natuurlijk sturen wij dan weer een fax terug dat alles gewikt en gewogen was en zodoende houdt iedereen hier wel wat te doen, ook in coronatijden.